Pozyskiwanie mleczka pszczelego. Mleczko pozyskuje się z mateczników. Pszczelarze stosują różne metody mobilizujące pszczoły do wychowu młodych matek pszczelich. Larwy 2-3- dniowe są tak obficie karmione mleczkiem, że "pływają" w nim. Patrz zdjęcie obok, maleńka larwa w jeziorze mleczka. Pszczoły karmią tak kilkanaście, kilkadziesiąt larw. Z pięciu takich mateczników odbiera się około jednego grama mleczka.
Przechowywanie mleczka pszczelego. Pszczoły zużywają mleczko na bieżąco, a więc go nie konserwują tak jak miód. Świeże mleczko jest wrażliwe na światło, wysokie temperatury.
Zamknięte w szczelnych pojemnikach, w temperaturze pokojowej zachowuje swoje właściwości przez kilka dni.
Przechowywane w lodówce w temp. 0-5 °C może być przechowywane przez okres roku.
Mleczko konserwowane alkoholem. Najczęściej stosuje się 10% roztwór (emulsję) mleczka w 40% akoholu etylowym. Można przechowywać w szczelnym słoiczku w ciemnym miejscu przez okres do jednego roku.
Mleczko konserwowane miodem. Do płynnego miodu dodaje się mleczka w ilości 0,5% do 5%, bardzo długo i dokładnie miesza. Uznano jako najbardziej efektywną mieszankę, miód z dodatkiem 2% mleczka pszczelego. Można przechowywać w ciemnym miejscu przez rok, w lodówce nawet dłużej.
Dawki lecznicze mleczka pszczelego. Zalecane dawki wynoszą od 50 mg do 300 mg dla dorosłego człowieka, dzieci połowa dawki.
Stosować rano, ½-1 godziny przed śniadaniem lub 2-3 godziny po kolacji. Czyste mleczko najlepiej zażywać podjęzykowo (trzymać pod językiem kilka minut), przepłukując wcześniej usta.
Kuracje mleczkiem pszczelim. Kuracja powinna trwać 3-4 tygodnie do dwóch miesięcy, powinna być powtórzona raz lub dwa w ciągu roku. Zaleca się przeprowadzanie dwóch kuracji w ciągu roku profilaktycznie, wspomagając mleczko pyłkiem kwiatowym.
Mleczko liofilizowane to mleczko zagęszczane w specjalnych urządzeniach poprzez odparowanie wody w niskiej temperaturze. Otrzymuje się mleczko w proszku, przerabiane na różne specyfiki, tabletki, dostępne w aptekach.